Kościół Misjonarzy.
Oprócz kościoła Bernardynów największą i najbardziej rzucającą się w oczy budowlą Stradomia jest stojący po zachodniej (lewej) stronie ulicy późnobarokowy kościół Misjonarzy pod wezwaniem św. Pawła, wybudowany w latach 1719-1728 przez Kacpra Bażankę – wybitnego architekta wykształconego w Rzymie. Fasada wciśnięta w szereg innych budowli, naśladująca monumentalne rzymskie kościoły barokowe, stanowi piękny przykład krakowskiego stylu epoki kontrreformacji. Jej konstrukcja i architektoniczna uroda potrafi zająć wzrok przez dłuższą chwilę. Główne wejście skonstruowano tak, aby wchodzący doświadczali swoistej przyjemności, wznosząc się na wysokość pięciu paradnych stopni i przechodząc pomiędzy dwiema majestatycznymi kolumnami.
W jednonawowym wnętrzu, niedużym, ale bogatym i dostojnym, odnosi się wrażenie, że ciągle coś się gdzieś porusza. To złudzenie potęgują z pewnością lustra prowadzące migotliwą grę odbić i rozświetlające różne miejsca w kościele. Sekunduje im blask niezliczonej ilości kryształków i wisiorków z dwóch centralnych żyrandoli. Ponad tymi świetlnymi refleksami sklepienie żyje życiem barwnych postaci z malowideł. W ołtarzu głównym zwraca uwagę dość posępny w kolorystyce obraz przedstawiający św. Pawła, namalowany przez polskiego malarza Tadeusza Kuntzego w XVIII w.
Przylegający do kościoła budynek w kolorze przybrudzonego oranżu, z imponującym portalem, należy do klasztoru Misjonarzy.
Mniej więcej na wprost świątyni, gdzie od Stradomskiej odchodzi w bok uliczka św. Agnieszki, znajduje się kino Warszawa, będące przed wojną miejscem wieców politycznych.
