Rynek w Krakowie
Rynek mierzy 200 na 200 metrów, co daje 4 hektary powierzchni. Wielkości te nie zmieniły się od średniowiecza, kiedy to krakowski plac należał do największych w Europie. Wówczas, tak jak i dziś, z każdego boku Rynku wychodziły trzy ulice, z narożników po dwie (z wyjątkiem ul. Grodzkiej), a co druga ulica kończyła się bramą wjazdową do Krakowa. W XIX w. zniknęła stara zabudowa w postaci obiektów handlowych i pozostałości po ratuszu.
W ciągu wieków Rynek był miejscem wielu historycznych wydarzeń. Hołd pruski (1525) upamiętnia tablica znajdująca się między kościołem św. Wojciecha a Sukiennicami. Między wieżą ratuszową a wylotem ul. Szewskiej pamiątkową płytą oznaczono miejsce przysięgi Tadeusza Kościuszki w 1794 r.
Najmłodszym, niezwykle popularnym zabytkiem Rynku jest pomnik Adama Mickiewicza stojący pomiędzy kościołem Mariackim a wschodnią ścianą Sukiennic. Szczególnie upodobała go sobie młodzież przyjeżdżająca do Krakowa i miejscowi narkomani, którzy w cieplejsze miesiące obsiadają granitowe stopnie cokołu. Pomnik zaprojektował w 1898 r. Teodor Rygier, który otoczył wieszcza czterema alegorycznymi grupami: ta od wschodu to Ojczyzna, od ul. Floriańskiej to Nauka (starzeć z chłopcem), od św. Wojciecha – Poezja (z lutnią, obok niej dziewczyna), od Sukiennic – Patriotyzm (wojownik). Nie wszystkim pomnik przypadł do gustu. Jan Izydor Sztaudynger wyraził swoją opinię we fraszce: Znowu go postawiono pomiędzy zabytki i stoi sobie kochany i brzydki.
